Vredesgerichte 11 novemberviering in Knokke-Heist
Regen en wind hebben zondag de vredesfakkelloop tussen Cadzand en Knokke-Heist extra moeilijk gemaakt. De barre weersomstandigheden zorgden ervoor dat de vredesfakkel meteen bij het vertrek doofde en niet mee kon in de tocht. De vlam ging daarom met een mijnwerkerslamp in een auto de grens over. Het evenement kaderde in de nieuwe 11 novemberherdenking onder het motto “Mo(nu)ment voor Vrede en Verdraagzaamheid”. Bij aankomst van de fakkeldragers in Knokke werd in de toren van de Margaretakerk om 11 uur elf maal de vredesklok geluid. Daarna volgde een dienst met liederen en gedichten voorgedragen door scholieren uit Knokke-Heist. Onder meer werd ook “Het recht om te leven” gezongen. “El derecho de vivir” is een ode aan de Vietnamese vrijheidsstrijder Ho Chi Minh en een aanklacht tegen de volkerenmoord met napalm in Indochina door de imperialistische Verenigde Staten. Nadien werd de Wereldvredevlam in optocht naar het herdenkingsmonument op het Burgemeester Frans Desmidtplein gebracht. Het plein was voor de gelegenheid verkeersvrij gemaakt en van een podium voorzien. Tijdens zijn toespraak wees waarnemend burgemeester Maxim Willems erop dat “onverdraagzaamheid, haat en geweld nooit tot een harmonieuze samenleving kunnen leiden. Dat bewijzen de spanningen in het Midden-Oosten, de dagelijkse slachtoffers in Irak en de ontelbare gewapende conflicten die in Azië en Afrika permanent worden uitgevochten”. Volgens Willems is het belangrijk de jeugd te betrekken bij het herdenken van 11 november en om zo “de boodschap “Nooit meer 
Oorlog” van de frontsoldaten door te geven aan de nieuwe generaties. Persoonlijk is het mijn droom om hier in onze gemeente, op een centrale plaats tussen Knokke, Heist, Ramskapelle en Westkapelle een nieuw vredesmonument te plaatsen. Een monument dat herinnert aan het oorlogsverleden maar ook een sterk en eigentijds symbool vormt voor ons streven naar vrede, verdraagzaamheid en solidariteit. Ik wil de oud-strijders van de NSB dan ook aanmoedigen om de koppen bij elkaar te steken om na te denken over de essentie en toekomst van deze 11-novemberherdenking. Wellicht is hier ook voor de Commissie Beelden in de Stad een belangrijke taak weggelegd om te zoeken naar een kunstenaar die dit jaarlijkse Moment voor Vrede en Verdraagzaamheid plastisch kan vastleggen in een blijvend Monument voor Vrede en Verdraagzaamheid.” De plechtigheid werd afgesloten door een bloemenhulde. Bij de gebruikelijke dodenoproep plantten scouts er 117 witte rozen ter herdenking van de oorlogsslachtoffers uit beide Wereldoorlogen. Daarop volgde de Last Post, een eresalvo door het ceremoniepeloton van de Lokale Politie en het voorlezen van een vredesgedicht. Na de Vlaamse, Belgische en Europese hymnes werden honderden witte ballonnen met een vredesboodschap de lucht in gestuurd.
