30.4.13

Nieuw kunstwerk "Mijn Wortels" officieel ingehuldigd

Zaterdag heeft burgemeester Lippens het gloednieuwe kunstwerk “Mijn Wortels” officieel ingehuldigd. Het werk van de Hongaarse kunstenaar Jozsef Herth kreeg een plaatsje op het plein tussen de Eikenlaan en de Paulusstraat, in de nabijheid van het Koningsbos. Mijn Wortels is een heel speciaal werk: het gaat om een natuurlijk kunstwerk van 3 ton en een eeuw oud. Het verleent Knokke-Heist nog meer prestige als kunstgemeente en speelt ook in op de waarden van de gemeente.

Ambassadeur van Hongarije
De inhuldiging vond plaats in aanwezigheid van de ambassadeur van Hongarije dr. Kovács Tamás Iván. De ambassadeur sprak een kort woordje in het Nederlands en drukte daarna in het Engels zijn dank uit voor de opvang die ons land bood aan de Hongaren na de bloedige opstand tegen het communisme in 1956. Het geweld deed toen meer dan 200.000 Hongaren op de vlucht slaan, maar betekende tevens een eerste barstje in het IJzeren Gordijn.

Schouwspel van armen en benen
Kunstenaar Jozsef Herth heeft in totaal 18 maanden gewerkt aan het werk. De wortels van een honderdjarige eik vormden de basis voor het kunstwerk. De eik zorgde een eeuw lang voor een grote schaduw in het Brusselse Zoniënwoud. Nadat alle aarde tussen de wortels verwijderd was, verscheen een zeer gedetailleerd schouwspel van armen en benen. Herth zette de wortels in een houtbeschermende verf en een schitterend kunstwerk was geboren.

Symbool voor waarden
De monumentale wortels van de eik tonen in eerste instantie aan dat de grootste beeldhouwer de natuur zelf is. De kunstenaar valideert de natuurlijke schepping en stelt ze voor aan het publiek. Maar het werk staat ook voor andere waarden zoals onze diepe gehechtheid aan onze familie, omgeving en land enerzijds en de eenheid van alle bomen in de aarde die ze voedt anderzijds. De verstrengelingen van de wortels staan symbool voor de culturen die ons verbinden en de vriendschap en openheid tegenover de ander.

Herboren natuurschoon
Joszef Herth werd geboren in Hongarije en studeerde architectuur van 1951 tot 1956. Daarna vertrok hij naar het Westen en studeerde in 1962 af aan het Sint-Lucas in Brussel. Hij bouwde er een briljante loopbaan uit tot directeur in de bouwsector. Sinds zijn pensioen in 1999 legt hij zich toe op kunst. Hij trekt het bos in en sprokkelt dood hout. Voor die stukken mediteert hij langdurig en visualiseert de manier om dat wat dood is te doen herleven. De stukken worden zo herboren als kunst.