Moet er nog zout zijn?

Volgens de technisch uitvoerende diensten van Knokke-Heist werden sinds maandagavond 14 januari reeds meer dan 100 ton zout gestrooid op ongeveer 100 km gemeentelijke wegen. Daarbij werden niet alleen bulldozers, tractors en zoutstrooiers ingezet maar werd ook een beroep gedaan op het personeel van de groen- en reinigingsdienst om de smallere wegen en (fiets-)paden op manuele wijze sneeuw- en ijsvrij te houden. Ondanks de massale inspanningen van de technische diensten die deze week praktisch dag en nacht hebben doorgewerkt, stellen vele inwoners zich vragen waarom bepaalde straten en trottoirs er toch nog altijd glad bij liggen. (Het gedetailleerde antwoord kun je hieronder lezen). Ook waren er vragen in verband met de toestand van de Gewestwegen zoals de Elizabetlaan. Het blijkt dat op de stukken van de Elizabetlaan waar geen kleine ongestrooide straten op uitkomen, tussen het Bosje van Heist en de bruggen van Zeebrugge, alles perfect ligt. Tussen het Abraham Hansplein en het Bosje van Heist, komen er verschillende ongestrooide straten op uit, zoals Sabbelaan, Canadasquare, Meerlaan, Zeerobbenlaan , Rozenlaan , Anemonelaan… De auto’s die uit die straten komen hebben veel sneeuw aan hun banden, en veroorzaken een vastgereden ijsplek op het rechtse vak. Een strooier voor het Vlaams Gewest uit Knokke-Heist zegt: “Als strooier zie ik dat ook en probeer dit op te lossen om op deze ijsplekken extra veel zout te strooien. Maar met temperaturen tot -13°c werkt dit zout niet optimaal in , en door het grote aantal autos die steeds weer uit die straten komen komt er steeds weer sneeuw en ijs bij. Ik ken het probleem , en werk eraan…” 

Het gedetailleerde antwoord van de gemeente 

Maandagavond 14 januari vanaf 19 uur waren er reeds 2 gemeentelijke zoutstrooiers aan het werk die tijdens de eerste sneeuwval tot 23 uur hebben rondgereden op de prioritaire stratenroutes (zie plan en lijst hieronder). Dinsdagmorgen 15 januari om 5 uur waren 18 gemeentelijke werklui aan het werk om de wegen en fietspaden sneeuwvrij te krijgen tot 16 uur. De overige ploegen van de groen- en reinigingsdienst werden als ondersteuning ingezet van 8 tot 16 uur. Veel fiets- en wandelpaden zijn immers te smal om met de tractor te ruimen en te strooien waardoor alles met de hand of met handmachientjes moet gebeuren wat erg arbeidsintensief is. Zo werd het fietspad in de Kragendijk volledig manueel aangepakt van Westkapelle tot Knokke. Met de hulp van enkele plaatselijke landbouwers werden ook een aantal straten en fietspaden in de landelijke zones sneeuwvrij gemaakt. Om 21 uur waren er opnieuw twee zoutstrooiers op de baan tot middernacht om vervolgens de volgende woensdagmorgen om 5 uur samen met de twee wielladers opnieuw de straten ijs- en sneeuwvrij te maken. Op donderdag 17 januari waren de zoutstrooiers opnieuw vanaf 5.15 uur in de weer om de prioritaire wegen open te houden. Gedurende de rest van de dag kwamen ook de secundaire wegen aan de beurt. In de voorbije nacht hebben 2 zoutstrooiers opnieuw de prioritaire gemeentelijke wegen afgereden om preventief te strooien. Naast al deze inspanningen van het gemeentebestuur, zette ook de Vlaamse overheid zoutstrooiers en sneeuwruimers in om de wegen en fietspaden van het Vlaams Gewest (o.a. Natiënlaan en Elizabetlaan) veilig te maken voor het verkeer. 

Waarom liggen bepaalde wegen er nog altijd glad bij? 

De enige voorwaarde om doeltreffend sneeuw en ijs te verwijderen, is dat het strooizout zich goed met de sneeuw vermengt. Dat heb je maar als er voldoende verkeer op de wegen zit, zo niet creëer je een ijzelplaat waarop het pas echt gevaarlijk rijden is. Vandaar dat de gemeentelijke diensten in heel wat villawijken gewoonweg niet komen omdat zout strooien hier gewoon zinloos is of zelfs het omgekeerde effect heeft. Het sneeuwplan is gebaseerd op het vrij maken van prioritaire straten waardoor de burger binnen een straal van ongeveer 100 meter op een goed berijdbare weg komt. Wie is verantwoordelijk voor het sneeuw- en ijsvrij houden van het trottoir? Het sneeuw- en ijsvrij houden van trottoirs en greppels is dan weer een verantwoordelijkheid van de omwonenden. De gemeentelijke diensten zorgen wel dat de omgeving van scholen en openbare gebouwen gemakkelijk toegankelijk zijn. Hoewel alle plaatselijke scholen op voorhand met 100 tot 150 kg zout zijn bevoorraad, stelt het gemeentebestuur spijtig genoeg vast dat op een paar uitzonderingen na, de meeste directies zelf geen initiatieven nemen om de schoolomgeving ijs- en sneeuwvrij te maken. 

Waarom liggen de wegen en fietspaden er in Sluis veel beter bij? 

Wanneer u de kaarten van onze noorderburen zou bekijken, dan merkt u dat zij hoofdzakelijk hetzelfde doen als Knokke-Heist. Enkel de prioritaire wegen en hoofdassen worden berijdbaar gemaakt en de tussengebieden niet. Maar vooreerst zijn de fietspaden bij onze noorderburen veel breder waardoor het machinaal ruimen veel sneller gaat dan de manuele manier op onze relatief smalle paden. Er zijn ook minder obstakels langs de wegen en er zijn nauwelijks verkeersdrempels. Bovendien wordt het gemeentepersoneel van Knokke-Heist over het hele grondgebied ingezet om straten, fietspaden en openbare gebouwen sneeuw- en ijsvrij te houden waardoor ze niet op alle plaatsen tegelijk kunnen zijn. In Nederland bestaat er geen verplichting dat elke landbouwer een bepaalde zone voor zijn of haar rekening neemt, maar heel wat landbouwers doen dit vrijwillig. In afwachting van een regelgeving in ons land, hoopt het gemeentebestuur dat nog meer plaatselijke landbouwers op vrijwillige basis het voorbeeld van hun collega’s in Zeeland volgen en meehelpen om Knokke-Heist ook in barre wintertijden sneeuw- en ijsvrij te houden. Vele handen maken immers licht werk! 

Problemen

Het gemeentebestuur weet van elke landbouwer over welk materiaal ze beschikken, maar wanneer ze de boeren officieel onder contract willen plaatsen, dan is dit niet zo eenvoudig. Vooreerst is het gemeentebestuur verplicht om een overheidsopdracht uit te schrijven waardoor bijvoorbeeld ook aannemers in aanmerking komen. Het werken met duwbladen op vrachtwagens in de binnenstad is bovendien om praktische reden bijna uitgesloten. Het verste punt van de schuin opgestelde ploeg steekt voor de vrachtwagen ongeveer 2,5 meter uit. Hierdoor is het nemen van een bocht in bepaalde gevallen bijzonder moeilijk of zelfs onmogelijk. En de kans op een aanrijding is zeer groot. Weinig aannemers of landbouwers staan dus te springen om in de binnenstad te rijden omdat de kans op materiaalbreuk groot is.