Nog veel werk voor continuiteit Schotlandlijn van DFDS Seaways

In het kader van een B2B-meeting met Europese en Schotse transporteurs, economisten, VOKA en de organisatie Foodport waartoe ook de haven van Zeebrugge behoort werd de toekomst van de Schotlandferrylijn vanuit Zeebrugge van DFDS Seaways onder de loupe genomen. "De lijn heeft een duidelijke toekomst maar het wordt geen "massalijn" maar eerder een nicheprodukt dat verschepingen op maat voor logistieke bedrijven biedt, in het kader van totale transitprogramma's voor diverse soorten goederen. Een lage frequentie, een hoge prijs, lange vaartijden zijn beperkingen om zomaar toe te laten dat ineens veel vracht wordt weggekaapt van de traditionele routes via de Humber bijvoorbeeld. Schotland heeft geen massale markt inzake in- en uitvoer zoals Midden- en Noord-Engeland dat wel heeft en wat toelaat dat Humberhavens het zeer goed doen" was de visie van diverse specialisten. "Het toeristisch potentieel is klein en seizoengebonden en geen enkele rederij kan opboksen tegen de concurrentie van de luchtvaart. Je kan niet voor enkele maanden per jaar een dure gemengde ferry in de vaart brengen" was nog een bericht. DFDS Seaways gelooft in een degelijke uibouw en heeft ondermeer Allan Hull de opdracht gegeven om hieraan te werken met de ontwikkeling van contacten binnen diverse industriëen. Hull is de ex-freight director van P&O Ferries. Vooral aan de Schotse kant moet worden gewerkt aan flexibiliteit in het openhouden van de terminal ondanks de lage frequentie. Mogelijkheden van herladen bijvoorbeeld moeten worden onderzocht. In Zeebrugge zijn die mogelijkheden voorhanden. Voor de route werd in de afgelopen jaren amper publiciteit gemaakt. Bij Suprfast dacht men dat de klanten zomaar zouden binnenvallen. DFDS Seaways biedt momenteel drie afvaarten heen en terug vanuit Zeebrugge op Rosyth nabij Edinburgh. Met een middelgrote vrachter die zo'n 120 vrachteenheden vooral onbegeleide trailers kan meenemen naast exportwagens. Superfast, de Griekse operator die de gemengde lijn opstartte kon genieten van Schotse en Europese steun. en die is er nu al lang niet meer. Het voortbestaan moet dus worden verdiend, was het besluit. Enige steun in de toekomst is uitgesloten. Het is ergens merkwaardig dat het bijna tien jaar heeft geduurd vooraleer er een diepgaande analyse is gevoerd voor de lijn. Vijftien jaar geleden wezen marktstudies al uit dat een lange lijn naar Schotland moeilijk zou liggen en dat is nu nog eens bewezen. Het optimisme van de Schotse politici ten spijt.