Reders en Inktvissen bijten niet

Reders in Knokke-Heist en Oostende staan niet te trappelen om nog maar een ander soort visserij uit te proberen. De dure brandstof en wurgende quota’s hebben het investeringskapitaal opgesoupeerd. En verder moet men nog overtuigd raken dat inktvisvisserij een paar vaartuigen kan helpen overleven. Door de opwarming van de aarde is het aantal inktvissen in de Noordzee de voorbije tien jaar hand om hand toegenomen. In de nacht van vrijdag op zaterdag werd voor de kust van Scheveningen (toevallig op de plaats waar destijds Radio Veronica, Noordzee en Caroline voor anker lagen) de eerste gerichte inktvisvangst in de Noordzee uitgevoerd. Dat gebeurde door de SL-9 Johanna. De Nederlandse reder had z’n vaartuig tegen een slordige 3,5 miljoen euro laten ombouwen voor de jacht op inktvis. Met behulp van felle gaslampen van in totaal 32.000 watt wordt aas naar de boot gelokt. De inktvis moet daar vervolgens op afkomen, om met zijn bek vast te blijven zitten aan een eenvoudig lokhaakje dat aan een katrol kan worden opgehaald. Maar niet één inktvis bleek onder de indruk van het nieuwe systeem. Reder Anton Dekker blijft er echter in geloven. De handel is namelijk lucratief genoeg. Voor een kilo inktvis telt men op de veiling 11 euro neer; een veel hogere prijs dan voor de meeste andere vissoorten. Belangrijkste voordeel van inktvis is echter dat er geen quotum voor de vangst bestaat.