Toen Natuurpunt vzw vernam dat de gemeente
een kunstwerk wenste te plaatsen in ‘Grijs mosduin’, een van de zeldzaamste en
kwetsbaarste Europees beschermde habitats vroeg de vereniging een onderhoud aan
met de bevoegde schepen voor natuur en richtte een schrijven aan het
gemeentebestuur. Immers dit biotoop is
zeer kwetsbaar en uiterst gevoelig voor overbetreding. Schepen voor natuur, dhr. Paul Geerinckx,
verklaarde dat het gemeentebestuur nooit bewust een dergelijk beschermd habitat
zou beschadigen en wel zou ingaan op het volwaardig alternatief van
Natuurpunt een honderd meter verder op
het grasland van het Oosthoekplein, waar totaal geen natuurschade zou
veroorzaakt worden. Het gemeentebestuur
heeft bij deze het ongelijk van haar schepen voor natuur bewezen. Het gemeentebestuur van Knokke-Heist
beschadigt wel degelijk heel bewust Europees beschermd habitat, al is het alleen
maar om het plaatselijke natuurbehoud dwars te zitten.
Gemeentebestuur beschadigt heel bewust
beschermd habitat.
Het desbetreffende duingraslandje behoort tot
het natuurgebied ‘Blinckaertduinbos’ en is het laatste resterende ecologisch
zeer waardevol duingraslandje van dit duinbos.
Het hier aanwezige duingrasland behoort tot het Europees beschermde
habitattype 2130 Vastgelegde duinen met kruidvegetatie ( de zogenaamde ‘grijze
duinen’). In dit duingrasland zijn nog
zeer zeldzame soorten aanwezig, zoals Kandelaartje (Saxifraga tridactylites) –
rode-lijstsoort gecategoriseerd als zeldzaam, Duinruit (Thalictrum minus subspec.
Dunense) en zelfs Gewone vleugeltjesbloem (Polygala vulgaris), een rode-lijstsoort,
gecategoriseerd als kwetsbaar. Deze
laatste soort komt op het grondgebied van de gemeente nog slechts op 3
plaatsjes in zeer kleine aantallen voor. In een persoonlijk onderhoud over het
gemeentelijk natuurbeleid verzekerde de schepen voor natuur, dhr. Paul
Geerinckx onze vereniging nochtans dat het gemeentebestuur nooit opzettelijk
een dergellijk waardevol habitat zou beschadigen. Door het kunstwerk toch in dit beschermd
habitat te plaatsen, bewijst het bestuur haar schepen ongelijk. Het gemeentebestuur verminkt weldegelijk heel
bewust heel zeldzame natuur.
Een foutief preadvies.
Door een ambtenaar van ANB op een
vergadering te overvallen met de vraag om het kunstwerk aldaar te plaatsen,
werd een gunstig preadvies gegeven.
Daarop plaatste de gemeente de sokkel voor het kunstwerk in het
historisch permanent grasland zonder over de nodige vergunning tot
vegetatiewijziging te beschikken. Pas toen Natuurpunt klacht indiende, besefte
de ambtenaar van ANB dat het een perceel betrof, dat op de biologische
waarderingskaart als ecologisch zeer waardevol was ingekleurd. Daar het preadvies geleid had tot de
overtreding kon het ANB nog moeilijk terug krabbelen en werd de overtreding
intussen waarschijnlijk zelfs geregulariseerd.
Geen verdere reactie van schepen voor
natuur of kunstenaar
Toen Natuurpunt tot haar verwondering
vernam dat het college ondanks de belofte van de schepen toch besliste om het
kunstwerk in beschermd habitat te plaatsen, nam zij contact op met de schepen
voor natuur om een verdere uitleg omtrent de beslissing te vragen, gezien de
eerdere uitspraken van de schepen.
Tevens verzocht zij de schepen om een pleidooi te voeren om de
beslissing te herzien. Maar schijnbaar
heeft de schepen voor natuur zelfs in deze natuurbehoudmaterie weinig te zeggen
binnen het bestuur. De schepen had zelfs
de elementaire beleefdheid niet om de desbetreffende mail te beantwoorden. Hiermee heeft de schepen uitdrukkelijk
bewezen dat hij van natuurbehoud al evenmin iets bakt als z’n voorganger. Daar de kunstenaar zelf op z’n website
vermeldt met de natuur te werken en met volle respect voor de natuur, richtte
Natuurpunt ook een schrijven aan de kunstenaar met het verzoek het kunstwerk
niet te schenken aan de gemeente indien het in beschermd habitat zou geplaatst
worden. Maar ook hierop kwam
hoogstwaarschijnlijk na contact met het bestuur zelfs geen antwoord. Dhr. Jozsef Herth bewijst hiermee dat hij
eigenlijk helemaal niet met respect voor de natuur te werk gaat. Het feit
alleen al dat voor de plaatsing van het kunstwerk op deze locatie een
uitzondering dient te worden voorzien voor de vegetatiewijziging van een
historisch permanent grasland, betekent dat men eigenlijk toestemming vraagt om
van de bescherming van een waardevol en kwetsbaar duingrasland af te wijken en
de bescherming afzwakt. Dat het een
uitzonderingsprocedure betreft, betekent dat dit slechts zou mogen worden
toegepast als er geen andere opties mogelijk zijn en het van dwingend openbaar
belang is. Dit is hier dus duidelijk
niet het geval.
Gemeentelijk beleid is natuurvernietigend
In haar eigen berichtgevingen doet de
gemeente zich voor alsof ze veel doet voor de natuur, maar niks is minder
waar. Meestal zijn het heel kleine zaken
waarmee de gemeente zich bezig houdt en die uiteindelijk weinig of geen
verschil uitmaken voor het grotere natuurplaatje. Maar als het er voor de natuur werkelijk op
aan komt, kiest de gemeente steeds voor de overige belangen en moet de natuur
wijken. Ook door het gebrek aan
handhaving tegen onder meer sluikstortingen in natuurgebieden op het
grondgebied van Knokke-Heist wordt enorme natuurschade veroorzaakt en duiken
soms zelfs invasieve exoten op zoals in het Blinckaertduinbos. Maar vooral ook door het inplannen van de
verkeerde zaken in of vlakbij natuurgebied zijn zo reeds dikwijls broedparen
van diverse zeldzamere vogels verdwenen of wordt een enorme schade veroorzaakt
aan uiterst kwetsbare duinbiotopen. Ook hier bewijst het gemeentebestuur dat
Natuurpunt gelijk heeft. Dit kunstwerk
is op deze plaats niks meer dan een donkere blaam in de zachte grijsgroene
kleuren van het duinlandschap, een blijvend symbool van het gebrek aan respect
voor natuurwaarden van zowel het gemeentebestuur als de kunstenaar. Natuurpunt rekent er dan ook op dat dit
kunstwerk bij iedereen in het geheugen gegrift blijft als ‘Het gebrek aan
respect voor natuur’, een kunstwerk passend bij het beleid van de gemeente.