Volgens Vlaamse en Nederlandse vissers zijn
de duurzame viswijzers die her en der gepubliceerd worden niet objectief. Ze
bevatten te veel persoonlijke oordelen en zijn niet wetenschappelijk
ondersteund. De consument wordt daarbij gestuurd naar vis die van ver komt,
terwijl vis uit de Noordzee te weinig aan bod komt. Waarom staat schol in de
Viswijzer van Stichting De Noordzee (deels) in het rood, terwijl Noordzeeschol
op MSY-niveau wordt bevist en quota nog steeds worden verruimd? En waarom mag
hoki uit het verre Nieuw-Zeeland dan wel duurzaam heten? Dat zijn maar een paar
vragen waar de vissers mee zitten.