.jpg)
Ivonne Vantorre, die ooit bombardementspuin
hielp ruimen in Londen, heeft donderdagnamiddag haar 101ste verjaardag gevierd
in rusthuis Lindenhove in Knokke. Dat gebeurde in aanwezigheid een groepje
familieleden en bewoners van het rusthuis. Schepen Geerinckx schetste kort haar
levensloop en overhandigde onder meer een medaille met de beeltenis van Koning
Albert II en Koningin Paola. De koning, de gemeente en veel gelukwensers
bezorgden ook bloemen. Ivonne Vantorre werd 101 jaar geleden in Heist aan zee
geboren op 13 juni 1912. Als kind speelde ze graag met haar broers en zussen. Vooral
klom ze graag in bomen in het Bosje van Heist. Ivonne was voor de oorlog een
van de mooiste meisjes in heel Heist. Een foto van toen ging donderdag trouwens
via Instagram en #knokkeheistgram de wereld rond, wat voor de nodige reacties
zorgde.
Levensloop
Als jong meisje was er voor Ivonne echter maar
één iemand waar ze van hield. Ze huwde in 1936 met Willy Demey. Hij stierf
echter plots op 62-jarige leeftijd. Ivonne is dus al 37 jaar weduwe. Het was
bij het begin van de oorlog dat het rustige geordende leven van Ivonne plots
helemaal overhoop werd gehaald. Na het bombardement op Heist op vrijdagavond 17
mei besloot vader Leopold Vantorre te vluchten naar veiliger oorden. In het
Franse Dieppe maakte Ivonne op 21 mei 1940 het zware bombardement mee op de
Vlaamse vissersvloot, waarbij 42 vissers het leven lieten. Eén van de Oostendse
vaartuigen zag ze voor haar voeten in de lucht vliegen, toen het op een
magnetische mijn voer. Eenmaal in Engeland werkte Ivonne in Londen samen met
haar broer Léon en zus Clara in een wijnfabriek. In hun vrije tijd deden ze
echter ook vrijwilligerswerk. Ze trokken hun zogeheten “bomtenue” aan en hielpen
puin ruimen in wijken die pas waren platgebombardeerd. In Londen deelden ze een
grote villa met de Franse familie Murand die goed bevriend was met Generaal De
Gaulle. Die zond regelmatig Franse officieren naar de villa om na hun inzet op
allerlei missies weer op verhaal te komen. De Belgische vissers zijn pas in
augustus 1945 naar ons land gerepatrieerd. Toen was de oorlog zelfs in Knokke
en Heist al maanden afgelopen. Ivonne is tot haar 95 jaar in haar huis in de
Panneslag blijven wonen. Eind 2007 nam ze haar intrek in Lindenhove.
Weer aan de slag
Ivonne was niet alleen bedreven in het
breien van visnetten. In Engeland leerde ze de Britten ook hoe ze het best cabbage-bags
konden breien voor het leger. ’s Avonds breide ze ook veel sokken voor de
soldaten. Nu ze 101 jaar oud is wil ze echter opnieuw gaan breien. Aan een
familielid heeft ze een paar weken geleden gevraagd om breinaalden mee te
brengen. Ze wil met de handen in beweging blijven, zegt ze. Ze gaat dus de
komende weken proberen om weer sjaals te breien. ’s Avonds kijkt Ivonne tv.
Vooral ziet ze graag tennis en ook de koers vanwege de mooie landschappen waar
de renners passeren.
Feest
Naast het schitterende optreden in
Lindenhove, was het andere hoogtepunt van de namiddag de taart met de vele
kaarsjes. Toen één van die kaarsjes zich niet wilde laten uitblazen sloeg
Ivonne het vlammetje gezwind met de hand uit. Wat vermag ook een klein vlammetje tegen iemand die de vuurhaarden in Londen heeft getrotseerd… Het hele levensverhaal van Ivonne Vantorre van toen ze honderd werd kun je HIER uitgebreider lezen.
Het oorlogsverhaal van Yvonne Vantorre
vormt onderdeel van het boek “Vlucht naar
Penzance”
Foto's met dank aan Norbert Minne en Anne-Marie Maertens