20 jaar Appassionata in Knokke-Heist

In hun 20ste productie Thureluurs op vrijdag 3 en zaterdag 4 mei om 20.30 uur in het CC Scharpoord, gunnen de spelers van Appassionata hun publiek een blik achter de schermen van het Appa-project: hoe tureluurs ze wel zijn als ze vernemen dat ze geselecteerd werden, hoe ze hun persoonlijke ambities en ego’s moeten opofferen voor de groep, hoe de groep vreugde en verdriet deelt en draagt, hoe ze omgaan met spanningen en conflicten, hoe ze stilaan alles opzij schuiven voor dat ene doel dat ook de legendarische Arthur voor ogen had: het Camelot van de opvoering. En ze hopen dat die opvoering u net zo tureluurs zal maken als uw applaus hen!

Hoe maak je jongeren warm voor theater?

Het is dé uitdaging voor veel beleidsmakers, bedrijven en reclamebureaus: hoe wek je de interesse van jongeren? Hun bedoelingen zijn misschien niet altijd even onbaatzuchtig, maar dat kun je niet zeggen van de droom die schepen Maxim Willems en Karel Segers twintig jaar geleden koesterden: hoe maak je jongeren warm voor theater? Een gediversifieerd aanbod aan jongerenproducties leek niet echt te werken. Waarom dan niet jongeren zelf toneel laten spelen? Ze kregen een trio zo gek om een jongerentheaterproject op te starten. Jan Charles was al jaren actief in het schooltheater, John De Bree was er toen al zijn gedreven medewerker en Dirk Nobus hoefde zijn artistieke veelzijdigheid niet meer te bewijzen. De eerste productie -De storm van Shakespeare- inspireerde ooit Beethoven tot een pianosonate ‘Appassionata’ en zo was de naam van het gezelschap geboren.

Ensor

Jongeren uit Knokke-Heist en omgeving staken nieuwsgierig hun neus aan de vensters van het Cultuurcentrum en gingen scheep voor het theateravontuur. Het eerste project was nog vrij klassiek van concept en uitwerking: er waren hoofd- en nevenrollen en de inbreng van de jongeren beperkte zich tot het invullen van hun rol. Vanaf ENtreeSORtie veranderde dat nogal drastisch: behalve een individuele auditie kwamen er nu ook twee groepsaudities en het uitgangspunt was niet langer een bestaand stuk maar een thema -in dit geval het leven en werk van Ensor- dat de jongeren de eerste maanden in allerlei improvisaties uitwerkten.

Verwerken van persoonlijke herinneringen en ervaringen

Die filosofie zou in de volgende jaren nauwelijks veranderen. Dit vergrootte immers niet alleen de creatieve input maar ook het enthousiasme en engagement van de spelers die nu ook schrijvers werden. Later zouden bestaande producties (Romeo en Julia, Antigone, Amlette), films (Wild at heart), schilders (Dalí, Magritte), verhalen (SneeWitje, 1001, Amor en Psyche), een lied (Les étoiles) of een toevallige titel (De blauwe banaan) en zelfs een decor (Vanavond wordt er niet gespeeld) een bron van inspiratie vormen. Maar altijd injecteerden de jongeren persoonlijke ervaringen en herinneringen en inspireerden ze verhaallijnen, regie en vorm.

Logistieke steun van het Cultuurcentrum

Bovendien konden ze in hun zoektocht de hele tijd rekenen op de onvoorwaardelijke en logistieke steun van het Cultuurcentrum. En op een trouwe achterban van ex-spelers, medewerkers en sympathisanten. In de try-out, die de repetitieweek in de paasvakantie afsluit, geven die hun kritische commentaar en adviezen. Oud-speelsters tekenden ook heel vaak voor dans en choreografie.  En velen vonden de weg naar de theaterwereld -zowel amateur- als professioneel toneel- of bleven teksten schrijven voor theater, film en cabaret.

Op zaterdag 4 mei is iedereen achteraf ook welkom op de spetterende Appa fuif in het Cultuurcentrum. De fuif begint om 22 uur en duurt tot in de vroege uurtjes.