Vandaag 6 juni is het 68 jaar geleden sedert D-Day. Zoals Danny Jones van het Bevrijdingsmuseum in Ramskapelle terecht opmerkt “er zijn niet veel mensen meer over die dit meegemaakt hebben”. Het is misschien goed eraan te herinneren dat heel wat Knokkenaars en Heistenaars destijds deelgenomen hebben aan de landing. Minder bekend is dat ook de gevluchte Vlaamse vissers zich bij de voorbereiding van de landing hebben ingezet. In de aanloop naar D-Day stuurde het Britse leger namelijk twee of drie soldaten mee aan boord van de Vlaamse vissersvaartuigen die vanuit Penzance de visserij bedreven. Het waren steeds andere soldaten die aan boord van de vissersschepen verschenen. "Dat was om ze zeehard te maken tegen de landing", herinnerde Heistenaar Gilbert Savels zich later. De Britten hadden namelijk vastgesteld dat de omstandigheden aan boord van de middenslag en grote Vlaamse vissersvaartuigen te vergelijken zouden zijn met die aan boord van de landingsboten. De soldaten regelmatig meezenden met de Vlaamse vissers was volgens de legeroverheid dan ook een uitstekende oefening om de troepen van zeebenen te voorzien. De Amerikanen bestreden zeeziekte op de landingsboten met poeders en pillen en vooral door grote hoeveelheden kauwgom te laten aanrukken. Toch werden de soldaten ziek. Op 6 juni was er voor de Vlaamse vluchtelingen en ook de andere inwoners van Penzance en Newlyn geen twijfel meer. Men moest maar naar boven kijken. “Hele luchtvloten van duizenden viermotorige bommenwerpers vlogen in formatie voorbij en verduisterden tijdelijk het normale daglicht” vertelde Maurice Beirens later. Na enige uren kwamen de vliegtuigen terug in groepjes of alleen. Sommigen hinkten naar de vliegvelden op één, twee of drie motoren. Een aantal vloog voorbij met zware rookwolken die uit alle vier de motoren walmden. De Vlamingen in Cornwall en Devon begrepen, ook zonder naar de BBC te luisteren, dat het begin van het einde was ingezet. Winston Churchill zei toen: "This is not the End, nor is it the Beginning of the End, but it might be the End of the Beginning". Op de dag van de landing kon men in de straten van Heist telkens aan de glunderende gezichten de mensen herkennen die op een verborgen radio naar de BBC luisterden en wisten dat het Duitse juk nu snel zou worden afgeworpen. Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje. Voor het eerst sedert lang was er goed nieuws. Maar dat duurde niet lang want de Gestapo zette toen overal de jacht in op Engelsgezinden.
Informatie uit het boek “Vlucht naar Penzance” Oorlogsverhalen van Vlaamse Vissers.