Wuivende Krabben in gebruik gesteld in Knokke-Heist
In aanwezigheid van een compleet mediacircus werd donderdag kort voor de middag bij het Zegemeer in Knokke-Heist het spectaculaire kunstwerk “De Wuivende Krabben” in gebruik gesteld. Dat gebeurde in aanwezigheid van de opvallend aangeklede 71-jarige kunstenaar Panamarenko, die eigenlijk met pensioen is. “Ik heb niks tegen de vrouwen” zei burgemeester Lippens “maar feit is, de vrouwen (van Claerhout) zijn uit de Lac”. In de plaats staan nu de Krabben van Panamarenko. Het kunstwerk bestaat uit drie drijvende eilanden uit gevlochten aluminium met erop metalen krabben die in de deining wuiven naar wie aan de wal staat te kijken. De deining wordt niet alleen door de wind veroorzaakt, maar ook bij windstille dagen door een 7-tal fonteinen en een draaikolk. Die wordt aangedreven door 5 onderwaterpompen met een debiet van meer dan 10 000 liter water per uur. Een en ander zorgt meteen ook voor meer zuurstof 
in het water, wat het visbestand gezond houdt. De metalen krabben bewegen in de wind dank zij talloze duw- en trekveren in hun grijpscharen. Het dansende ensemble in het Zegemeer vormt een aantrekkingspunt op de culturele as die loopt van het Casino Knokke, via La Reserve naar het Cultuurcentrum Scharpoord. De realisatie van het kunstwerk werd mogelijk gemaakt door de samenwerking tussen het gemeentebestuur van Knokke-Heist, de Compagnie Het Zoute en het Panamarenko Collectief. Namens de Compagnie riep Philippe Muylle op om bij samenwerking van overheid en privé voor grote projecten nog meer te investeren in kunst.
In aanwezigheid van een compleet mediacircus werd donderdag kort voor de middag bij het Zegemeer in Knokke-Heist het spectaculaire kunstwerk “De Wuivende Krabben” in gebruik gesteld. Dat gebeurde in aanwezigheid van de opvallend aangeklede 71-jarige kunstenaar Panamarenko, die eigenlijk met pensioen is. “Ik heb niks tegen de vrouwen” zei burgemeester Lippens “maar feit is, de vrouwen (van Claerhout) zijn uit de Lac”. In de plaats staan nu de Krabben van Panamarenko. Het kunstwerk bestaat uit drie drijvende eilanden uit gevlochten aluminium met erop metalen krabben die in de deining wuiven naar wie aan de wal staat te kijken. De deining wordt niet alleen door de wind veroorzaakt, maar ook bij windstille dagen door een 7-tal fonteinen en een draaikolk. Die wordt aangedreven door 5 onderwaterpompen met een debiet van meer dan 10 000 liter water per uur. Een en ander zorgt meteen ook voor meer zuurstof 
in het water, wat het visbestand gezond houdt. De metalen krabben bewegen in de wind dank zij talloze duw- en trekveren in hun grijpscharen. Het dansende ensemble in het Zegemeer vormt een aantrekkingspunt op de culturele as die loopt van het Casino Knokke, via La Reserve naar het Cultuurcentrum Scharpoord. De realisatie van het kunstwerk werd mogelijk gemaakt door de samenwerking tussen het gemeentebestuur van Knokke-Heist, de Compagnie Het Zoute en het Panamarenko Collectief. Namens de Compagnie riep Philippe Muylle op om bij samenwerking van overheid en privé voor grote projecten nog meer te investeren in kunst.