Zopas verscheen in de badstad het eerste boekje van de 35ste jaargang van de heemkring Heyst Leeft. Daarin wordt onder meer aandacht besteed aan het 35-jarig bestaansjubileum. Het was namelijk in 1974 dat ere-schepen Joseph De Groote het initiatief nam (als reactie op Cnoc is Ier) om ‘Heyst Leeft’ op te richten. De bedoeling was het volkseigen van Heist te vrijwaren... In de nieuwe uitgave wordt ook bijzondere aandacht geschonken aan de Heistse reuzen Pier en Wanne. Dit wandelend erfgoed van Heist trok de aandacht omdat ze de jongste jaren bijna niet meer te zien waren, noch op de feesten, noch op de folkloremarkt. Kwade tongen beweerden dat de Heiste reuzen een stillen dood aan het sterven waren in de gemeentelijke depot. Maar de reporter ter plaatse kon het tegendeel bewijzen: Pier en Wanne worden in optimale omstandigheden "bewaard" in het gemeentelijk depot te Westkapelle en beschikken zelfs over een eigen caravan. Spijtig is wel dat men blijkbaar geen dragers meer vindt om de reuzen mee op stap te nemen tijdens openbare manifestaties. Dat er de jongste jaren teveel wind was en men de reuzen moeilijk kon verankeren op oa de folkloremarkt lijkt voor Heyst Leeft dan weer een drogreden om er niet meer mee naar buiten te komen. De Heemkring Heyst Leeft heeft dan ook een maand terug een brief geschreven naar het Gemeentebestuur om het peterschap van de reuzen op zich te nemen... maar de brief bleef onbeantwoord. Een andere merkwaardige bijdrage in de nieuwe uitgave is "Stadhuis te koop". Daarmee verwijst men naar het pand op de hoek van de Kursaalstraat en de Pannenstraat, dat op het einde van de 19de eeuw werd gebouwd en in het begin van de 20ste eeuw dienst deed als gemeentehuis van Heist. Het is een van de oudste gebouwen van Heist en de overheid zou speciale aandacht moeten schenken aan dit pand omdat het een stille getuige is uit de tijd dat Heist nog een vissersdorp was evoluerend naar badplaats.Foto: Pier en Wanne in 1947 langs de Graaf d'Ursellaan