Het is voor het eerst dat in ons land een boek verschijnt over het leven van de vissersvrouw. Woensdag in de late namiddag liep de kantine van de vismijn in Oostende dan ook vol met vooral vissersvrouwen. Zesentwintig van hen werden door auteur Katrien Vervaele geïnterviewd over hun leven als vrouw van een visser. De jongste: een meisje van 18. De oudste: een dame die 91 lentes telt. Onder hen ook vissersvrouwen uit Heist en Westkapelle. Sommigen van hen maakten woensdag in het kielzog van Robert Decorte hun opwachting in Oostende. Uit onze badstad werden Simonne Debuck, Arlette De Seck, Liliane Blieck, Aline Slegers, Sabine Vlietinck en Kira Surmont geïnterviewd voor het boek. Alhoewel elk van de vrouwen een eigen en ander verhaal heeft zijn er veel overeenkomsten. Vlaamse vissersvrouwen zijn een zeer sterk ras, zo blijkt. Ze nemen al generaties de belangrijkste beslissingen in het huisgezin. Dat maakt ze tot een apart soort feministen en dat beslist avant la lettre. Vissersvrouwen voeden de kinderen op met slechts een minimale inbreng van de vader. Ze zorgen niet alleen voor het huishouden, maar vaak beredderen ze ook de bouw van een nieuw huis, terwijl hun man soms wekenlang op zee is. Het boek vertelt ook over de eenzaamheid van de vissersvrouwen, de angst die ze doorstaan als het stormt, en over zonen die net als hun vader naar zee trekken. De verhalen gaan ondermeer over de vrouwen die 'met de radio getrouwd zijn'. Destijds ‘schúfelden’ hun mannen over de boordradio naar huis en ‘riepen’ dat alles goed ging. Daarnaast komen ook devotie en vooral bijgeloof in de visserij aan bod. De oudere vissersvrouwen vertellen over de visbakken op IJsland en over mannen die op zee zijn gebleven. De 54-jarige auteur, Katrien Vervaele, werd in Oostende geboren, maar woont tegenwoordig –na allerlei omzwervingen- in Zuienkerke. Ze is auteur van tientallen jeugdboeken en vaste medewerker bij Plus Magazine. Het boek “Vissersvrouwen” telt 176 pagina’s, werd uitgegeven door Lannoo en ligt in de winkel tegen 19,95 euro.