
De Schrooder bewees in zijn beloftenjaren dat hij –ondanks ons vlakke land- een begenadigde klimmer is. Met ereplaatsen in de hoogaangeschreven Baby Giro en ritwinst in een bergrit van de Ronde van Ticino ontbrak het de kustjongen eind ‘03 niet aan adelbrieven. Met een knappe 15e plaats in de GP van WalloniĆ« en een 5e plaats in de Ronde van Hessen overtuigde hij toenmalig ploegleider Valerio Piva van zijn profwaardigheid. In zijn eerste profseizoen beleefde hij een hoogtepunt met winst in de GP van Lillers. In '05 kon hij niet helemaal bevestigen. Vorig seizoen boekte hij een 2e plaats in de Sluitingsprijs van Putte-Kapellen. Hij pakte ook toptien in de Subida al Naranco en de eindstand van het Circuit de Lorraine.